Mijn vent heeft de gewoonte rechtstreeks zijn broeknaad uit te scheuren met zijn enorme balzak.
Het is een obstakel dat al speelt sinds de begindagen van onze betrekking. Menig onderbroek begon intact net na aankoop, strak gesnoerd rondom zijn voluptueuze bilpartij. Maar na enkele maanden liefdevol dragen – en zo nu en dan verhit met haast uitgetrokken wanneer ik wulps langs hem af liep – ontstonden er altijd zwakke plekken rondom de regionen waar de ballen samengefrommeld hangen. De naad en de stof van de slip worden eerst wat dunner, doorschijnender en vervaarlijk broos en splijten uiteindelijk meedogenloos uiteen waardoor het scrotum zijn weg richting vrijheid probeert te wurmen.
Een nooit teleurstellende vertoning, zoals we ons allen bewust van zijn.
Bij een boxershort echter, hindert deze verwoesting in het geheel niet. Er wordt immers nog een spijkerbroek overheen gedragen en zodoende worden de wat fragiele testikels alsnog beschermd tegen de boze buitenwereld.
Erger wordt het, en dit is nu de laatste tijd vaker gaande, wanneer (ook) de spijkerbroek inscheurt precies op het kruispunt van broeknaden, rechtstreeks onder de zak met kloten!
Vreselijk, want dan loopt je kerel dus voor paal met zijn tampeloeres zo half naar buiten koekeloerend.
Omdat we erg matig geëmancipeerd zijn in huize van Herpt, kreeg ik als vrouw zijnde zojuist de nederige taak toebedeeld zijn scrotumscheur te repareren. Met naald en draad, gebrekkig schemerlicht en nul onderrichting met betrekking tot kledingreparatie, begon ik mijn karwei. Ik weet in het geheel nog niet of ik zal slagen in mijn opdracht. In principe heb ik vaak genoeg zulks rupturen der slippen aanschouwd om enige kennis te hebben vergaard over het verloop en de richting van de scheur. Maar met reparatie van dit soort gevallen had ik geen enkele ervaring. Meestal was het een kwestie van weggooien en een nieuwe aanschaffen, of acceptatie vergezeld door een schalkse glimlach bij aanschouwing.
Alsnog zal ik mijn uiterste best doen de huidige spijkerbroek in ere te herstellen, zodat mijn mans kletsende keien er morgen niet uitbungelen tijdens zijn teamuitje.
En dan heb ik tenminste ook weer een keer genaaid.

Mooi verwoord, succes met je karwei.
Aan je inzet ligt het niet aan.
Een ervaring opzich is het wel.
taj tja tja dat heb je weleens Robin en ook al ben je geen naaiwonder als het maar aan elkaar hangt en hij zijn teamuitje ermee door kan komen ist prima toch? 😉
Dat is zeker waar; het hangt weer!